بررسی شیوع آلرژی به کپک‌های معلق در هوا در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک مراجعه‌کننده به کلینیک آلرژی شهر سمنان

سابقه و هدف: در کنترل رینیت آلرژیک شناخت محرک‌های محیطی و آلرژن‌ها اهمیت بسزایی دارد. کپک‌هایا قارچ‌های معلق هوایی در زمره این محرک می‌باشند که به سبب ماهیتشان قابلیت رشد و تکثیر اعجاب‌انگیزی در محیط‌های مرطوب را دارند. در این مطالعه شیوع آلرژی به کپک‌ها در بیماران مبتلا به رینیت آلرژیک و برخی عوامل مرتبط با آن مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مقطعی، 300 نفر از بیمارانی که با علائم بالینی رینیت در سال 85 به کلینیک آلرژی سمنان مراجعه و برای آنان تشخیص رینیت آلرژیک گذاشته شد، تحت تست پریک پوستی"Skin prick test" قرار گرفتند. نقاط متورم (Wheal) ‌ ٣ میلی‌متر بزرگ‌تر ازنواحی متراکم ناشی از کنترل منفی و هم‌چنین برآمدگی های (Flare ) ١٠میلی‌متر بزرگ‌تر از برآمدگی های ناشی از کنترل منفی به عنوان تست مثبت اطلاق شد. در این تست حساسیت به کپک‌های شایع، شامل کلادوسپوریوم، آلترناریا، پنی‌سیلیوم و آسپرژیلوس مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: شیوع آلرژی به کپک‌های معلق در هوا 7/26% (با فاصله اطمینان 95%: 7/31-7/21%) بوده است. شیوع آلرژی به کلادوسپوریوم 11%، آسپرژیلوس 3/12%، آلترناریا 7/10% و پنی‌سیلیوم 3/8% بوده است. شیوع آلرژی به کپک‌ها با جنس، شهری یا روستایی بودن ارتباط معنی‌دار نداشت (05/0P>). ارتباط بین آلترناریا و سن معنی‌دار بود (036/0=P)، اما ارتباط بین سن و سایر آلرژن‌ها معنی‌دار نبود (05/0P>). نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای آلرژی به کپک‌ها و نقش آن‌ها در ایجاد عوارض در مبتلایان به رینیت آلرژیک، توصیه می‌شود ضمن شناسایی، از مواجهه با این آلرژن‌ها در محیط جلوگیری یا کاهش داده شود. این امر موجب کاهش علائم بیماران شده و هم‌چنین از پیش‌رفت بیماری جلوگیری خواهد کرد